Ο Βίκτωρ ΚΟΕΝ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1967.

Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ιερουσαλήμ (Bezalel Academy of Arts & Design) και απέκτησε τον μεταπτυχιακό τίτλο με έπαινο από το School of Visual Arts στη Νέα Υόρκη.

Είναι τακτικός συνεργάτης των New York Times.

Έργα του δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες όπως: Time, Newsweek, Esquire, National Geographic, Rolling Stone, Wired, Fortune, Forbes, BusinessWeek, The Economist, Wall Street Journal, The Boston Globe, Chicago Tribune, Los Angeles Times, Penguin Books, Random House, Doubleday, Simon & Schuster, Harper Collins, Rizzoli, Houghton Miflin, Atlantic Records, Roadrunner Records, Virgin και το BBC.
Διδάσκει στο Parsons School of Design και είναι καθηγητής μεταπτυχιακού στο School of Visual Arts στη Νέα Υόρκη.

Η πολυβραβευμένη του δουλειά εκτίθεται σε μουσεία και αίθουσες τέχνης σε Ευρώπη, Αμερική, Ιαπωνία και Αυστραλία.

Επιλογή ατομικών εκθέσεων
- Οκτώβριος 2012, Aίθουσα Τέχνης UPI, Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη
- Μάιος 2012, Καλός & Κλειώ Showroom, Θεσσαλονίκη
- Μάρτιος 2012, The Type Directors Club, Νέα Υόρκη
- Νοέμβριος 2011, Ελληνοαμερικανική Ένωση, Αθήνα
- Σεπτέμβριος 2011, Aίθουσα Τέχνης Coningsby, Λονδίνο
- Ιούνιος 2010, Πύλη Αμμοχώστου, Λευκωσία, Κύπρος
- Οκτώβριος 2009, Κέντρο Μοντέρνας Τέχνης Ρεθύμνου, Κρήτη
- Νοέμβριος 2006, Aίθουσα Τέχνης Strychnin, Βερολίνο
- Απρίλιος 2005, Aίθουσα Τέχνης Fraser, Ουάσιγκτον
- Νοέμβριος 2003, Εθνικό Μουσείο Σλοβακίας, Μπρατισλάβα
- Σεπτέμβριος 2003, Φωτογραφικό Κέντρο Αθηνών
- Μάιος 2003, Aίθουσα Τέχνης LeVall, Νοβοσιμπίρσκ, Ρωσία
- Απρίλιος 2002, Aίθουσα Τέχνης Merry Karnowsky, Λος Άντζελες
- Ιανουάριος 2001, Aίθουσα Τέχνης 402, Νέα Υόρκη
- Φεβρουάριος 2001, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη
- Δεκέμβριος 2000, Aίθουσα Τέχνης Viridian, Νέα Υόρκη
- Ιούνιος 1998, Aίθουσα Τέχνης Mary Anthony, Νέα Υόρκη.

Επιλογή ομαδικών εκθέσεων
- Δεκέμβριος 2012, Aίθουσα Artplay Design Center, Μόσχα
- Ιούνιος 2011, Aίθουσα Τέχνης Villa Mai Nau, Ζυρίχη, Ελβετία
- Μάιος 2011, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Αθήνα
- Ιούνιος 2010, Museo De La Ciudad De Mexico, Μεξικό
- Σεπτέμβριος 2009, Έκθεση Materia Prima, Μάξβιλ, Γαλλία
- Ιανουάριος 2008, Εκθεσιακό Κέντρο, Art District 798, Μπέισινγκ, Κίνα
- Ιανουάριος 2008, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα
- Δεκέμβριος 2007, Aίθουσα Τέχνης Graphite, Περθ, Αυστραλία
- Οκτώβριος 2007, Έδρα Επιστημών, Πανεπιστήμιο του Γκρατς, Αυστρία
- Οκτώβριος 2007, Aίθουσα Τέχνης Strychnin, Λονδίνο
- Δεκέμβριος 2006, Palazzo della Ragione, Μάντουα, Ιταλία
- Ιούλιος 2006, Φωτογραφικό Κέντρο Σκοπέλου
- Ιούνιος 2006, Bodenburg Castle, Βοϊδενβέργη, Γερμανία
- Ιούνιος 2006, Εθνικό Μουσείο, Καμπέρα, Αυστραλία
- Μάρτιος 2006, Κρατικό Μουσείο Τέχνης, Νοβοσιμπίρσκ, Ρωσία
- Οκτώβριος 2005, Μουσείο DeVos, Μίσιγκαν
- Μάιος 2005, Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης
- Απρίλιος 2005, Aίθουσα Τέχνης Hyehwa-Dong, Σεούλ, Νότια Κορέα
- Οκτώβριος 2004, Μουσείο Φωτογραφικών Τεχνών, Κιοσάτο, Ιαπωνία

--------------

Η Αφροδίτη και το Κράκεν

Βίκτωρ Κοέν, 2012, ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά, 92cm x 160cm

Όντας καλλιτέχνης που βασίζεται στην ανατροπή, η επιλογή δύο διαμετρικά αντίθετων πλευρών του φάσματος της ιδανικής ομορφιάς και του έρωτα, έφερε ως αποτέλεσμα την Αφροδίτη από τη μια και το Κράκεν απ’ την άλλη. Βρήκα ότι οι δυο τους αποτελούν τις υπέρτατες προσωποποιήσεις (αν μπορούν ποτέ μυθολογικά πλάσματα να χαρακτηριστούν ως πρόσωπα) του διαχρονικού διαλόγου μεταξύ Πεντάμορφης και Τέρατος.

Το Κράκεν, μια νορβηγική έκδοση της Ομηρικής Σκύλλας, έχει καθιερωθεί ως ο απόλυτος τρόμος των θαλασσών (ακόμη και αν το πιο φοβερό τέρας σε αυτήν την κατηγορία, είναι καθαρά ο Cthulhu του H. P. Lovecraft). Λαμβάνοντας υπόψη τη σχέση της Αφροδίτης με τη θάλασσα, ήταν φυσικό τα αρχέτυπα των ρόλων που ενσαρκώνουν να ταιριάξουν και να τους κάνουν ζευγάρι.

Φαινομενικά αγνοώντας ή αψηφώντας το τέρας στον βυθό, η Θεά απλά κολυμπά στην επιφάνεια. Καθώς το πρόσωπό της είναι δυσδιάκριτο, η ομορφιά του θηρίου είναι αυτό που παίρνει τη θέση της ως το κέντρο βάρους της σύνθεσης και μοιάζει με μια άλλη εκδοχή του διδύμου, που αυτή τη φορά ανήκει στη σύγχρονη κουλτούρα, αλλά με ένα πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα – την εικονική αφίσα από τα “Σαγόνια του Καρχαρία” του Στίβεν Σπίλμπεργκ .

Βίκτωρ Κοέν, Ιούνιος 2012